Madonna is flinterdun. Een flinterdun postuur. Een flinterdunne stem. Flinterdunne teksten ("put your arms around me... when it gets too hot we can go outside"). Maar zij weet als geen ander alles samen te smeden tot opzwepende popmuziek. Dat komt ook omdat ze gedurfde keuzes maakt voor de muzikanten met wie ze samenwerkt. Paul Oakenfold (1963) is zo'n voorbeeld. Hij voorziet de dunne single Celebration van een vette beat. En daarmee levert het gelijknamige 'mega'-verzamel-album al meteen een flinterdikke hit op. Er is trouwens ook nog een Benny Benassi-remix maar die is veel eentoniger dan de radio-edit.
skip to main |
skip to sidebar
Nieuwe muziek, van links tot rechts, van hard tot zacht, van allerlei muzikale markten en in allerlei rijk geschakeerde kleuren. Een willekeurige selectie derhalve van nummers die extra aandacht verdienen. Over smaak valt te discussiëren, maar niet te twisten. [] JEROEN []
