Het 15e studio-album van de 55-jarige Nick Cave (samen met The Bad Seeds), getiteld Push the sky away, kwam in februari uit en wordt gekenmerkt door een dreigend neerslachtige sfeer. "Onheilszwanger" las ik ergens - treffende omschrijving.
Neem de track Water's edge: Cave bezingt de "city girls" die "down by the water, the restless tide" de hoofden van de lokale jongens "who reach for the speech and search for the word on the water's edge" op hol lijken te brengen.
De klankkleur is duister, de zacht pulserende baslijn wordt geraakt door een zacht opvlammend, psychopatisch verontrustend vioolloopje. Het nummer lijkt de breekbarheid van de onweerstaanbare verleiding te willen beschrijven: "they take apart their bodies like toys for the local boys". Afschrikwekkende schoonheid, verovering, en tot slot: destructieve deceptie.
it's the will of love
it's the thrill of love
ah, but the chill of love is coming on